Xustiza distributiva

A xustiza distributiva fai referencia a unha distribución xusta dos bens dunha sociedade. O concepto inclúe a cantidade de bens dispoñibles, o proceso mediante o cal estes bens se distribúen e os resultados da asignación dos bens entre os membros da sociedade.

Frecuentemente contrastado coa xustiza procesal e relacionada coa administración da lei, a xustiza distributiva concéntrase nos procesos. En filosofía e ciencias sociais, este campo recibiu unha atención considerable, e é fundamental nas ensinanzas sociais da Igrexa Católica.

Na psicoloxía social, a xustiza distributiva é definida como a imparcialidade percibida acerca de como os custos e recompensas son compartidos por (ou distribuídos entre) os membros dun grupo. Por exemplo, cando traballadores dun mesmo emprego perciben diferentes salarios, os membros do grupo pode que sintan que non existe xustiza distributiva.

Para determinar se unha distribución é xusta, apélase ás normas distributivas establecidas no proceso. Unha norma é o estándar de comportamento que é requirido, desexado ou designado como norma dentro dun grupo particular. Se as recompensas e os custos son asignados segundo as normas distributivas designadas polo grupo, hai xustiza distributiva.